-
1 zagrzmi|eć
pf (zagrzmiał) Ⅰ vi 1. (donośnie rozbrzmieć) [działo] to thunder, to boom; [organy] to blast out- zagrzmiały oklaski there was a thunderous applause ⇒ grzmieć2. (powiedzieć bardzo głośno) to thunder, to bellow- „cisza!”, zagrzmiał ‘silence!,’ he bellowed ⇒ grzmiećⅡ v imp. to thunder- zagrzmiało i lunęło it thundered and started to pour ⇒ grzmiećThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zagrzmi|eć
-
2 wal|nąć1
pf — wal|ić1 impf (walnę, walnie, walnęła, walnęli) Ⅰ vt 1. pot. (uderzyć) (mocno) to bash pot., to lam pot.; (silnie, głośno) to bang; (bardzo mocno) to wallop; (wymierzyć cios) to whack pot.; (ręką, przedmiotem) to clout pot.- walnąć kogoś po głowie książką to bash sb over a. clout sb round the head with a book- walnąć pięścią w stół to bang the table with one’s fist- walić kogoś pasem to belt sb- walić osła/konia batem to whip a donkey/horse- ktoś wali w drzwi someone is banging on the door2. pot. (rzucić) to dump- walnął ubranie/plecak na podłogę he dumped his clothes/rucksack on the floor3. pot. (powiedzieć otwarcie) to say [sth] straight out pot., to say [sth] straight from the shoulder pot.- wal, co o tym myślisz say straight out what you think about it- walił każdemu prawdę prosto w oczy a. prosto z mostu he told everyone the truth straight from the shoulder4. posp. (zrobić) walić błędy ortograficzne to make spelling mistakes- walnęli mi podwyżkę czynszu/mandat I got walloped with a rent increase/fine pot.Ⅱ vi 1. pot. (trzasnąć) [drzwi, okiennica] to bang; (uderzyć) to bash- samochód walnął w drzewo a car bashed into a tree- walić w bęben to bash on a drum pot.- walić w fortepian to hammer on the piano pot.2. pot. (strzelić) [osoba] to squeeze off vt pot.; (wybuchnąć) [armata, karabin, granat] to go bang- walnął serią z karabinu he squeezed a burst from a gun3. (spaść) [wiatr, huragan] to blast; [piorun, grzmot] (uderzyć) to strike vt; (zagrzmieć) to boom, to roll- piorun walnął w chałupę (a bolt of) lightning struck a shed, a shed was struck by lightningⅢ walnąć się — walić się pot. 1. (uderzyć samego siebie) to bash pot.- walnął się o futrynę he bashed himself on the door frame- walnęła się w głowę/kolano she bashed her head/knee2. (uderzyć się nawzajem) to clout each other pot.- chłopcy zaczęli walić się po głowach kijami the boys started clouting one another round the head with sticks3. (paść bezwładnie) to collapse pot.- wali się na łóżko i od razu zasypia he collapses on his bed and falls asleep immediatelyThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wal|nąć1
См. также в других словарях:
cały — 1. Cała para (poszła, idzie) w gwizdek «cały wysiłek włożono w przygotowania lub reklamowanie czegoś, a nie wystarczyło go już na realizację»: Miejmy nadzieję, że cała para nie poszła w gwizdek i starczy jej tej pary na główną imprezę. Roz tel… … Słownik frazeologiczny
gęba — ż IV, CMs. gębabie; lm D. gąb (gęb) 1. rub. «usta, wargi, jama ustna; także jako miejsce, gdzie się znajdują narządy mowy; mowa» Chodził z otwartą gębą. Nie wypuszczał fajki z gęby. ◊ Gęba (gębę) na kłódkę! «milcz, nie mów ani słowa; dochowaj… … Słownik języka polskiego
zaryczeć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIa, zaryczećczę, zaryczećczy, zaryczećczał, zaryczećczeli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o niektórych zwierzętach: wydać donośny przeciągły głos, ryk; też: zacząć ryczeć; wydać głos… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zakrzyczeć — dk VIIb, zakrzyczećczę, zakrzyczećczysz, zakrzyczećkrzycz, zakrzyczećczał, zakrzyczećeli, zakrzyczećczany zakrzyknąć dk Va, zakrzyczećnę, zakrzyczećniesz, zakrzyczećnij, zakrzyczećnął, zakrzyczećnęła, zakrzyczećnęli, zakrzyczećnięty zakrzykiwać… … Słownik języka polskiego
potępieniec — 1. pot. Drzeć się, krzyczeć, jęczeć itp. jak potępieniec «drzeć się, krzyczeć, jęczeć itp. bardzo głośno»: Chce pani powiedzieć, że złamał nogę? (...) Zaraz złamał: zwichnął. A krzyku narobił, że aż sąsiedzi zaczęli stukać w ścianę. Wył jak… … Słownik frazeologiczny
przemówić — dk VIa, przemówićwię, przemówićwisz, przemówićmów, przemówićwił przemawiać ndk I, przemówićam, przemówićasz, przemówićają, przemówićaj, przemówićał 1. częściej ndk «wygłaszać mowę, przemówienie; zwracać się z mową do jakiegoś audytorium, do grona … Słownik języka polskiego
pieprznąć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVa, pieprznąćnę, pieprznąćnie, pieprznąćnij, pieprznąćnął, pieprznąćnęli, wulg. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rzucić coś gwałtownie ze złością : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pieprznął książkę … Langenscheidt Polski wyjaśnień
śmiać się — 1. Czyjeś oczy się śmieją; oczy się komuś śmieją; (ktoś ma) śmiejące się oczy «czyjeś oczy mają wesoły wyraz»: Schwytał ją za kołnierz i wydobył z dna rozpaczy na jasność słoneczną. Oczy mu się śmieją i nieustannie gada. Śmiech jego jest wyraźny… … Słownik frazeologiczny
